Vruchtbaarheid is zeer sterk erfelijk, niettegenstaande de erfelijkheidsgraad laag is. Erflijkheidsgraad is een maat voor de mogelijkheid om via fokkerij en selektie een bepaald kenmerk te verbeteren. Vruchtbaarheid is een kenmerk dat in de loop van de evolutie logischerwijs zichzelf reeds tot een hoog niveau geselecteerd heeft. Vandaar de (relatief) lage erfelijkheidsgraad.
Selektie op nauwe basis (beperkt stierenaanbod in KI) houdt gevaar in. Goede kenmerken van één individu (stier) worden sterk verspreid in de populatie; minder goede echter ook. (cfr. Blad-factor, mule-foot, CVM (Complex Vertebral Malformation), 1/29 translocatie, witte vaarzen ziekte, muilafwijkingen,….) Zo ook verminderde vruchtbaarheid. Waakzaamheid is dan ook geboden.

Vermijdt het gebruik van stieren met een minder goede reputatie qua vruchtbaarheid (naast andere economisch belangrijke kenmerken: beenwerk, klauwen, groei) U riskeert later dochters te hebben van deze stier die ook minder goed vruchtbaar zijn. ( Reeds goed gekend in BWB-ras)

Embryo-transplantatieprogramma's bevorderen de vruchtbaarheid in een veestapel. Goed vruchtbare donors geven veel embryo's en hebben dus ook een groter aantal (goed vruchtbare) nakomelingen in de populatie.

Fokwaarden en testgegevens over productie (melk) alleen zijn niet voldoende. Exterieur is even belangrijk.

Enkel koeien met een goede “carrosserie en chassis” zijn in staat om meerdere lactaties probleemloos af te werken.

Onvoldoende aandacht voor degelijke exterieur in het verleden en selectie naar de keuringsstandaard: rechte vlakke rug en kruis, die niet overeenstemt met de natuurlijke fysiologische bouw van een rund is nefast voor de vruchtbaarheid ! 
Predispositie voor urovagina! De laatste jaren zien we voornamelijk bij het Roodbont Holstein een
sterke toename van dit probleem.
Stieren, wiens dochters negatief scoren voor kruisligging, moeten uit de fokkerij geweerd worden!!!!